parafia
historia parafii
Lubomierz został założony w 1600 r. przez Sebastiana Lubomirskiego, właściciela tych ziem. Od początku swojego istnienia, aż do XX w. Lubomierz należał do parafii Niedźwiedź. W 1913 r., z inicjatywy ks. Józefa Bajdy, rezydującego w Lubomierzu, rozpoczęto budowę obecnego kościoła i klasztoru. Budowę kościoła ukończono w 1915 r., a w 1919 r. przy kościele została erygowana parafia. 21 kwietnia 1934 r. opiekę duszpasterską nad parafią lubomierską przejęli franciszkanie z Prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię. Nowy klasztor, który wybudował pierwszy franciszkański administrator o. Teofil Bazan, spaliło wojsko niemieckie 4 lipca zostali do więzienia w Nowym Sączu, a później do obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Klasztor odbudowano po wojnie.
Pod koniec lat 50. w pobliżu budynku mieszkalnego zbudowano drewniany budynek, zwany „Albertówką” — od imienia ówczesnego sekretarza prowincji o. Alberta Wojtczaka — który czuwał nad jego budową. W budynku tym urządzono pomieszczenia wakacyjne dla kleryków, które później przeznaczono dla młodzieży oazowej.
W 1966 r., a także w latach następnych zmieniono wystrój świątyni oraz przerobiono wejście do kościoła i na wieżę. W r. 1971 kościół lubomierski, podobnie jak i cała wieś, otrzymał oświetlenie elektryczne. Od lat 60. w głównym ołtarzu kościoła umieszczono czczony przez miejscową ludność XVII-wieczny obraz Matki Bożej, nazwanej „Królową Gorców”. Najprawdopodobniej pochodził on z cerkwi na Pacławiu, dlatego też greckokatolicka Kuria Biskupia w Przemyślu poprosiła o jego zwrot. Przekazania obrazu dokonała delegacja wiernych z Lubomierza ze swoim proboszczem 29 czerwca 1993 r. w greckokatolickiej katedrze w Przemyślu. W końcu lat 80. do istniejącego budynku mieszkalnego dobudowano część nowszą, gdzie urządzono refektarz, a nad nim mieszkanie.
W roku 1986 staraniem ówczesnych duszpasterzy i miejscowej ludności rozpoczęto budowę kaplicy na osiedlu Rzeki-Przysłop, którą poświęcił 14 października 1990 r. ks. bp. Kazimierz Górny. Kaplica jest pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbego.
W roku 1999 wykonano kapliczki różańcowe wokół ogrodzenia kościoła. W tym samy roku w lipcu i sierpniu dokonano zmiany pokrycia wieży i dzwonnicy blachą powlekaną. W roku 2000 rozpoczęto gruntowne prace remontowo-budowlane i konserwatorskie przy kościele, klasztorze i kaplicy na Rzekach. Podniesiono dach klasztoru i ganku, wymieniono blachę na trapezówkę, na strychu urządzono domową kaplicę. W kwietniu 2002 roku rozpoczęto prace remontowe przy kościele. Dokonano zmiany więźby dachowej i pokrycia kościoła, sygnaturki i „sobot”. Wszystko pokryto blachą miedzianą. Sklepienie kościoła ocieplono wełną mineralną.
W sierpniu tegoż roku wymieniono wszystkie okna w klasztorze na drewniane klejone z szybą termoizolacyjną, a we wrześniu w kościele dokonano wymiany posadzki. Starą trelinkę zastąpiono tureckim marmurem. W roku 2003 ogrodzono teren wokół kaplicy na Przysłopie kamienną podmurówką i drewnianym płotem. Zakupiono nowe tabernakulum. W klasztorze drewnianą podłogę zstąpiono betonową wylewką i położeniem terakoty i parkietu, salę katechetyczną zamieniono na salę spotkań. W roku 2004 w dolnej części kaplicy na Rzekach doprowadzono wodę, położono kanalizację i tynki, glazurę na ścianach.
W kościele odnowiono ołtarz św. Józefa, na poddaszu klasztoru wygospodarowano powierzchnię i urządzono stylowo — wszystko w drewnie — dwa pokoje i łazienkę. We wrześniu tegoż roku rozpoczęto odnawianie trzeciego ołtarza Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ołtarz ten jest w trakcie konserwacji. W latach 2011-2012 rozebrano starą wieżę i zbudowano nową wieżę oraz schody wejściowe do kościoła. Dzięki tej inwestycji kościół się powiększył. Także w tym czasie zbudowano dzwonnicę wolnostojącą koło kościoła, na której zawieszono dwa dzwony z wieży kościelnej, trzeci i ostatni dzwon został zawieszony w sierpniu 2014 r.
W latach 2012-2013 wykonano ocieplenie i odeskowanie, ścian nawy głównej i prezbiterium kościoła, a w roku 2015 zrobiono nowe obejście wokół kościoła i parking na placu przy klasztorze oraz ogrodzenie kamienno-drewniane. W bocznych ołtarzach zostały umieszczone obrazy namalowane przez Paulinę Michalską św. Jana Pawła Il (poświęcenie odbyło się 2 sierpnia 2015 r.) i św. Franciszka z Asyżu (poświęcenie odbyło się 4 października 2016 r.). Ważnym wydarzeniem w życiu parafii i kościoła było 100-lecie poświęcenia kościoła. Uroczystości jubileuszowe odbyły się w czasie odpustu ku czci Matki Bożej Anielskiej 2 sierpnia 2014 r. Uroczystościom przewodniczył ks. kardynał Stanisław Dziwisz. Z tej okazji została wydana książka o historii parafii „Lubomierz ścieżkami historii”, autorstwa o. prof. Zdzisława Gogoli.
We wrześniu 2015 r. odbyły się obchody 25-lecia kaplicy na Rzekach, poświęconej 14 października 1990 r. 3 lipca 2016 r. odbyła się inscenizacja, upamiętniająca wydarzenia 3/4 lipca 1943 r., w czasie których Niemcy spalili klasztor i wywieźli do obozu koncentracyjnego: o. Edwarda Dulika, o. Marcela Leję oraz br. Tomasza Plicha. Przy tej okazji wydany został pamiętnik brata Tomasza „Aby podziwiano moc Bożą”.
oprac. o. Marek Hałambiec, o. Zygmunt Mikołajczyk
